Zacząłem pisać komentarz ale stało się to takie długie że pomyślałem o osobnej notce. Sam wywiad jest długi i w pewnym sensie ciekawy ale wymagający przefiltrowania przez stanardowe Bartosiakowe Carnegie...

No to jedźmy.

Na początek wszyscy trzej panowie jednym głosem oznajmiają że imigrancka rozgrywka na naszej granicy to samodzielne przedsięwzięcie Łukaszenki, który w ten sposób chce zwrócić na siebie uwagę UE. Natomiast kluczowa rola Putina to narracja Polski i Litwy. Ot typowy fragment:

Wydaje mi się, że takim celem  jest  wymuszanie dialogu. Chce zmusić UE do rozmów z nim. A tak na marginesie, to właśnie ta motywacja sugeruje nam, że mówienie, iż pierwotny plan tego kryzysu powstał w Rosji, jest nazbyt przesadne. Wytgląda to raczej jak własna inicjatywa Łukaszenki.

Wszyscy się z tym zgadzają i przechodzą do dalszej części gdzie jak gdyby nigdy nic podają argumenty przeciw tej tezie. No ale ta już została w głowie. Przykładowo:

W 2019 roku, kiedy były spotkania w Moskwie z z wielowektorowym jeszcze Łukaszenką, próbował
on otworzyć się na Zachód, dlatego został zastopowany przez rosyjską ofertę głębokiej integracji.
Teraz Łukaszenko nie pcha się już na Zachód, więc głęboka integracja nie stanowi, z punktu widzenia Moskwy, wymogu o znaczeniu strategicznym.

Tutaj piszą otwarcie że Łukaszenka musiał podporządkować się Putinowi i nie ma już mowy o gadce z Zachodem. Czyli Łukaszenka musi słuchać się Putina ale w akurat sprawie imigrantów nie posłuchał się jak mówią... Musi odstąpić od Zachodu ale mówią że cała gra to zmuszenie UE do dialogu...  Nie mówiąc o tym że całe to zmuszenie do gadki UE wywarło skutek odwrotny więc będący na rękę Putinowi a nie Łukaszence - no ale to ten ostatni miał to sam zorganizować. Słowem mamy typową Bartosiakowszczyznę. Pieprzenie o jednym podczas kiedy fakty co innego. Ale tego można było się spodziewać więc nie ma co się nadmiernie przejmować. Ważne by spróbować wyłowić z ich gadki jakieś konkrety.

Mamy tam sporo sprzeczności ale coś niecoś można chyba wydobyć. Te sprzeczności są dość istotne gdyż pokazują że, jak mam wrażenie, Białoruś jest wpychana między młot a kowadło. Np.

To też jest paradoks, że Łukaszenka, który do zeszłego roku był wielobiegunowy, a przynajmniej dwubiegunowy, integrował się z Rosją bardziej energicznie, niż obecny Łukaszenka, który nie ma dokąd pójść, poza Moskwą. I nagle zaczyna mu to przeszkadzać, bo inaczej nie potrafię sobie wyobrazić, jak to się stało, że integracja zamieniła się właśnie w jakieś programy.

Ale dodałbym,  że w zasadzie Kreml nie chce żadnej zbyt głębokiej integracji. A dokładniej, nie miałby nic przeciwko jej osiągnieciu, ale nie jest gotów zapłacić za nią każdej dowolnej ceny. Dla Kremla dużo ważniejszym priorytetem jest, aby  nie pogarszać sytuacji, nie zwiększać ryzyka, że Białoruś wróci się na Zachód.

Z jednej strony informują nas że w 2019r. Łukaszenka został przez Moskwę zastopowany ale z drugiej z jakiegoś powodu odstąpiono od głębszej integracji. To jest dziwne. Dlaczego Moskwa stanęła w pół drogi? To nie pomaga nikomu a zwłaszcza Łukaszence. Gdyż brak intergracji oznacza bariery handlowo - gospodarcze z Rosją a brak możliwości dogadywania się z UE oznacza to samo z drugiej strony.

Mamy też coś takiego:

Ale prawdą jest, że oprócz blokowania opcji na Zachód, jest jeszcze jeden cel Rosji  - nie dopuścić, broń Boże, żeby na Białorusi pojawiło się coś, co zewnętrznie przypomina pomarańczową, kolorową rewolucję. W praktyce oznacza to, że Białoruś nie może zmieniać swojej wewnętrznej struktury politycznej bez uzgodnienia tego z Rosją. W odniesieniu do tej kwestii idealnym kandydatem, aby udzielić Moskwie tego rodzaju gwarancji, był j jest Łukaszenko.

Tylko że właśnie efektym tych działań JEST zwiększenie prawdopodobieństwa takiej rewolucji. Ponieważ i białoruskie społeczeństwo i tzw „elity” dostają ciągle sprzeczne komunikaty. O czym zresztą ci panowie wspominają. Raz Rosja jest zła raz lepsza. Raz ma dawać kasę a innym razem zabierać. Ta niestabilność stosunków z Rosją automatycznie przekłada się na to że mogą pojawić się u kogoś chęci szukania tej stabilności gdzie indziej. Jest mowa o elitach białotuskich czyli ludziach Łukaszenki, którzy mogą przejawiać takie chęci. No i przecież mieliśmy sami namacalny dowód że ta opcja jest realna podczas wyborów w 2020r. To był przedsmak rewolucji. Tym bardziej dziwne jest że i obecnie Moskwa nie naciska na integrację skoro widzi że pozycja Łukaszenki się chwieje.

A chwieje się między także dlatego:

W porównaniu z poprzednimi latami jest to wsparcie (rosyjskie) znacznie skromniejsze. Ponadto wiele z tych nowych pożyczek zostanie wykorzystanych na spłatę starych. Tutaj Moskwa też jest bardzo powściągliwa w finansowaniu, gdyż  pieniędzy daje, z grubsza rzecz biorąc, tylko tyle, żeby nie zdemolować  systemu finansowego Białorusi, ale nie więcej. Do końca 2022 roku obiecano jedynie 630 milionów. I, jak podejrzewam, po raz  ostatni.

Moskwa skąpi kasy a to jest najważniejsze.

Podsumowując całość. Mamy nie tylko sprzeczne komunikaty w wykonaniu tych panów ale i sprzeczne działania Moskwy. Z jednej strony Moskwa zdecydowanie blokuje możliwość porozumienia się Łukaszenki z UE a z drugiej sama porzuca myśl o integracji, nie naciska tutaj Łukaszenki. Moskwa skąpi pieniędzy co musi skutkować zniechęceniem zarówno mas jak „elit”. Ostatnie imigranckie działania Łukaszenki doskonale wpisują się w ten schemat. Efektywnie Łukaszenka jeszcze bardziej pogarsza swoje stosunki z UE ale z drugiej Moskwa woli za całość winę zrzucić na Łukaszenkę. To ma być samodzielna akcja Łukaszenki. To on będzie odpowiedzialny za to co przyniosą sankcje UE. Te mogą tym bardziej podgrzać antyłukaszenkowe nastroje w Białorusi. Co może zachwiać jego pozycją. No ale... przecież wyżej czytaliśmy jak to Łukaszenka jest gwarantem spokoju...

To właśnie miałem na myśli pisząc o Putinowskim dotyku rozpadu pod tekstem K-Bedryczko. To miałem na myśli kilka razy podkreślając absurdy polityki Putina, która jest samobójcza podczas kiedy różni panowie wciskają nam kity o turańskim sposobie myślenia. Efektywnie Putin robi ostatnio bardzo dużo by wywołać burdel na Białorusi. Po co? Skoro Łukaszenka chodzi na jego pasku, co widać, skoro, co logiczne, KGB musi na Białorusi kontrolować wszystko to po co kreacja bałaganu? Przecież można było przystąpić do integracji. Z Łukaszenką lub bez. Weźmy to:

To znaczy że Łukaszenka jest takim zatorem na drodze naturalnego obiegu myśli politycznej, ale jest to zator przydatny dla Moskwy i to jest jeden z powodów, dla których jest on utrzymywany. Blokuje on pewne procesy naturalne, które dla Moskwy wydają się zbyt  ryzykowne. Nie musisz mówić, nie musisz myśleć. Z jednej strony jest on użytecznym hamulcowym, ale z drugiej strony nie jest jedynym gwarantem wyboru niezachodniego, w praktyce prorosyjskiego, zatem szukają dla niego miejsca, aby bezkolizyjnie odszedł.

Niby Łukaszenka jest w porządku gdyż jest gwarantem stabilności. Ale chyba nie o gwarancje stabilności chodzi...

Cały ten wywiad, według mnie, zmierza do tego by przygotować nas mentalnie na to co się stanie. A tym czymś będzie jakiś silny kryzys do którego dojdzie na Białorusi. Cała wina ma spaść na Łukaszenkę. Temu ma służyć pierwsza część wywiadu gdzie wszyscy troje zgodnie starają się wpoić wszystkim że Łukaszenka sam pogrywa. Robią to by do cienia zepchnąć rolę Moskwy. Ta nie może być eksponowana gdyż jest ewidentnie samobójcza. Czyli taka jak zawsze. A tu przecież trzeba podtrzymywać mit. Silnego, twardego Putina. Który dostanie okazję do interwencji. Która oczywiście gówno mu przyniesie ale na jakiś czas mit podtrzyma a nawet wzmocni.

Nadchodzący ciąg wydarzeń można przewidzieć. W odciętej od Wschodu i Zachodu Białorusi pojawią się poważne trudności ekonomiczne. Polska i UE nałożą swoje utrudnienia. Moskwa dołoży swoje przycięcie kasy. Mamy tutaj przepis na stworzenie fermentu o trudnej do określenia mocy. Budowane wokół Białorusi płoty mogą sugerować że może tam być różnie. Ten ferment może mimo wszystko eksplodować czego efektem będzie urzeczywistnienie się mojego tekstu o zburzonych mostach. Na pewno swoje dorzuci też Putin.

Trzej panowie z Cornegie podają nam info kiedy może zacząć się kotłować. Luty. Referendum konstytucyjne na Białorusi. Tak naprawdę referendum w sprawie poparcia Łukaszenki. Dobra okazja na wykreowanie jakiegoś momentu zwrotnego. Wszystko teraz zależy od ekonomicznego dociśnięcia Białorusi. Będzie dociskanie - będzie fermentowanie. Wydaje się jednak że to dość krótki okres. Już musiałoby być kiepsko na Białorusi jeśli miałoby coś szybko się tam wydarzyć. Tak więc jak zwykle na dwoje babka wróżyła. Może być szybko albo wolniej. Ale zasadniczo, przynajmniej dla mnie, pewne jest że będzie fermentować i dojdzie do kulminacji kiedy te płoty wreszcie zaskoczą. Te płoty są tak swoją drogą wskazówką na powolniejszą fermentację. W końcu potrzeba trochę czasu by je zbudować.

Więc wydaje się że najpierw, być może w lutym, Łukaszenka wprowadzi jakiś stan wyjątkowy. Co będzie wstępem do dalszej fermentacji.

 

 

---

tagi: rewolucja  łukaszenka  bartosiak  arestowicz  turańskie myślenie putina 

	smieciu
	20 listopada 2021 18:59

14     1194    3 zaloguj sie by polubić